Teoria w praktyce
Nanotechnologia to badania i tworzenie nowych produktów w oparciu o wyjątkowo małe struktury. Wyraz „nano” wywodzi się z jęz. greckiego i oznacza „krasnal”. Jeden nanometr (nm. = miliardowa cząsteczka metra) jest milionową cząstką milimetra i odpowiada około jednej-dziesięciotysięcznej grubości ludzkiego włosa, dlatego znajdujemy się już w obrębie atomów i molekuł. Na takim odcinku można ułożyć od czterech do sześciu atomów obok siebie. Poprzez dokładną rozbudowę struktury materiałów na poziomie atomowym, jak również wykorzystanie szczególnych fenomenów, które występują w tej małej- nano skali, otwierają się wielkie możliwości w wielu dziedzinach takich jak energia, technika i środowisko, w wielu gałęziach techniki gospodarczej, medycyny, farmacji, itp. Na poziomie atomowym nie ma granic między chemią, biologią i fizyką, a to tworzy nowe możliwości w wielu branżach.
Nano element jest w stosunku wielkości do piłki, jak piłka do ziemi.
W zakresie atomowym zdobywamy poziom kwantowy (kwant: jako cząsteczki zdobytych jednostek energii pola fizykalnego). Mechanika kwantowa (mechanika, która uwzględnia strukturę kwantową energii) ma zastosowanie właśnie w ultra cienkich powłokach. Wszystko jedno, czy w gospodarstwie domowym, branży samochodowej, technice lotniczej, tworzywach/materiałach, branży komputerowej, nano cząsteczki udoskonalają każdą strukturę. Uzyskuje się w ten sposób większą odporność na interakcje z innymi substancjami, co w praktyce skutkuje np. odpornością tkaniny na zaplamienie. Materiały są odporniejsze na rozrywanie czy zarysowania, dają długotrwałą ochronę przed rdzą, wyjątkowe właściwości poślizgowe, itp.
Jeżeli uzupełniamy nie zorganizowane cząstki w materiale, to mówimy o uformowaniu miejsca dla atomu. Kontrolując uporządkowanie struktury i jej przyleganie uzyskujemy całkiem nowe właściwości materiałów. Nanotechnologia zmusza cząstki, przez prąd czy magnetyzm, do samodzielnego uporządkowania się. W tym przypadku sama natura daje najlepszy przykład: komórki i ich funkcjonowanie. Celem nanotechnologii jest samodzielne uporządkowywanie się cząstek. Cząsteczki te powinny się nawet same produkować, co udało się już japońskim uczonym. Procesy produkcyjne będą łatwiejsze, tańsze i przyjazne dla środowiska naturalnego.
Nanotechnologia będzie coraz bardziej obecna, tworząc nowe potencjały na rynku przez następne dziesiątki lat. W kręgach ekspertów i mediach nanotechnologia jest opisywana jako rozwiązanie XXI stulecia. W szerokim zakresie popierane są badania w formie projektów współpracy między publicznymi ośrodkami naukowymi i przedstawicielami przemysłu. Istnieją już specjalne olbrzymie centra badawcze, które wyróżnią się specjalizacją w zastosowaniu nanotechnologii. Centrale te mają także swoje filie w dużych przedsiębiorstwach, szkołach wyższych, uniwersytetach, instytutach badawczych, izbach handlowych, itp.
Właściwości produktów
Wszystkie Nano partykuły składają się w większości z takich oto materiałów: diamentu, ceramiki, srebra, szkła. Te materiały są stworzone według nano formującej się powierzchni. Tworzywo nośne składa się z wody albo alkoholu.
“Nano struktury” formują się, w samo organizujące się środowisko. Na zalakowanej/zabezpieczonej powierzchni pozostaje uporządkowana nano- sieć, w czasie kiedy woda i alkohol całkowicie ulatniają się.